این پل
زیبا بعنوان چهارمین پل فلزی معلق دنیا بر روی
رودخانه کارون در مركز شهر اهواز قرار گرفته است.
پل سفید در دوره پهلوی اول توسط شرکت سوئدی سنتاپ
به بهره برداری رسید. این پل با دو كمان بزرگ فلزی
خود هم اکنون بعنوان نماد شهر اهواز شناخته میشود.
پل معلق دومین پل شهر اهواز است در سال 1315
افتتاح شد این پل یكی از زیباترین پلهای ایران
محسوب می شود.
تاریخچه پل معلق شهر اهواز
كمتر از پنجاه سال از احداث
و افتتاح پل بروكلین پل فلزی جهان میگذشت كه در
شهر اهواز پایههای پل فلزی معلق بنا گذاشته شد.
از جمله داستانهای مربوط به احداث پل، اینكه
میگویند مهندسی آلمانی به اتفاق همسرش كه او نیز
مهندس بود شروع به ساختمان پل كرد و كار را تا
مرحله سوار كردن یكی از هلالیها با موفقیت پیش
برد، ولی انگلیسیهای حاكم بر شركت نفت در آن زمان
- لوازم و ادواتی كه در اختیار سازنده پل گذارده
بودند از جمله جرثقیلی كه با آن هلالی اول را بالا
كشیده و مهار كرده بود، پس گرفتند كه این عمل
انگلیسیها باعث دق كردن و مرگ مهندس آلمانی،
سازنده پل شد. ولی بعد از چندی، سرانجام زن مهندس
آلمانی كمر همت بست و با ابتداییترین وسایل ممكن
آن زمان و بكار گرفتن چند دوبه بجای جرثقیل، هلالی
دوم را بر اسكلت پل سوار كرد و ساختمان آنرا
بپایان رسانید و پل را آماده تحویل و بهرهبرداری
كرد.
نحوه بسته شدن قرارداد و
چگونگی اجرای پل
در تاریخ 10 خرداد 1312 از
طرف ریاست اداره بهره برداری راهآهن ناحیه جنوب
اهواز (اریك كسوندسن) و معاونت فنی و مهندسی
سیفاللهخان مشاور پروژه ساختمان، یك پل جدید بر
روی رود کارون جهت عبور و مرور اهالی شهر اهواز در
یازده صفحه به وزارت كل طرق و شوارع داده و سه محل
برای احداث پل پیشنهاد گردید. تا این زمان تنها پل
رودخانه کارون پل فلزی راه آهن (پل سیاه) بود كه
برای اتصال راهآهن سراسر به بندر امام خمینی در
سال 1308 احداث شده است.
در تاریخ 17 خرداد 1313
قراردادی در 12 ماده بین میرزا علیخان منصور وزیر
طرق و شوارع ایران و اسكارلیندال نماینده شركت
سوئدی سونسكاانتر پرناداكتی پولاكت منعقد و طبق
قرارداد مسئولیت ساختمان پل کارون اهواز و امتحان
زمین و تهیه نقشههای اصلی به شركت مذكور كه به
اختصار (سنتاب) نامیده میشد واگذار گردید، كل
هزینه عملیات مربوط به پل کارون كه بایستی به موجب
قرارداد پرداخت میشد، مجموعاً پنجمیلیون و هفتصد
و هشت هزار ریال (5.708.000 ریال) برآورد گردید كه
پرداخت آن طی 12 فقره چك به عهده بانك ملی ایران
واگذار گردید. فولاد مورد نیاز و سایر مصالح و
لوازم ساختمان پل از طرف
شركت سنتاب پس از تایید
رسمی سفارت ایران در استكلهم به كشور سوئد سفارش
داده شد.
بر اساس ماده 3 این قرارداد
انجام ار بعد از تصویب نقشههای تفصیلی و امضاء
قرارداد بیست ماه تعیین گردید و طبق شش ماه شركت
سنتاب موظف بود یكنفر نماینده با اختیارات تام
برای مذاكرات و تصمیمات مربوط به امور ساختمان در
محل كار تعیین نمایند و در همین بند از قرارداد
اداره راه آهن جنوب نیز نماینده وزارت طرق و شوارع
به منظور نظارت در اجرای عملیات ساختمانی، طبق
نقشههای مصوب معرفی گردید.
یك ماه بعد از تاریخ 20
مرداد 1313 گونتربرگ از طرف شركت سنتاب به سمت
ریاست ساختمان پل اهواز منصوب و بعنوان نمایندة
شركت مذكور به اهواز اعزام شد. مهندس سیفاللهخان
مشاور نیز از طرف وزارت طرق و شوارع به نمایندگی
انتخاب شد.
در اوایل مهرماه 1313 موقعیت
خط وسط پل بر روی رود کارون تعیین و در دوم شهریور
همان ماه به منظور استحكام زمین برای شالوده ریزی
پایههای پل از شركت نفت درخواست وسایل حفاری شده
كه در اواخر همین ماه یعنی در 28 مهرماه 1314
اولین پیكنی آن آماده گردید و تا 20 بهمنماه
همان سال پنج پایه از هفت پایه اصلی پل بر اساس
طرح (ك. لوبرك استاد آكادمی استكهلم) پیكنی و
بتونریزی شد. در ماههای اردیبهشت و تیر ماه سال
1314 دو پایه باقیمانده آن تكمیل شد. فطعات فلزی
پل كه در كارخانه مولارك استاد سوئد ساخته شد بهم
متصل، سپس از دوبه راهآهن بوسیله جرثقیل كشتی
فلورستان متعلق به كمپانی استریل در روز 18 مرداد
1314 اولین قطعه آهن پل فلزی اهواز بالا كشیده شد.
در 12 مرداد 1315 بتونریزی
سرتاسری پل به پایان رسید و در 15 مرداد آسفالت
سطح اتومبیل روی پل آغاز شد و در 24 مرداد همان
سال ضمن شروع سیم كشی برق جهت روشنایی پل از سوی
شركت سنتاب اعلام شد كه پل اهواز 14 روز دیگر برای
تحویل حاضر میشود.
آزمایش پل چهار ساعت و نیم
به درازا كشید و سرانجام در ساعت ده و نیم روز 30
شهریور 1315 با بیش از هفت ماه تأخیر با ضمانت
بیست و چهار ماهه و عمر مفید پنجاه ساله به ناحیه
راهآهن جنوب تحویل داده شد. سپس در تاریخ پانزده
آبانماه 1315 افتتاح و با رعایت اینكه:
1-در موقع عبور، بیش از یك
ماشین روی پل در حركت نباشد.
2-چند درشكه پشت سرهم روی پل
در حركت نباشد.
3-سرعت حداكثر اتومبیل روی
پل 5 كیلومتر در ساعت باشد.
و بنابراین ارتباط عبور و
مرور اهالی از شهر قدیم اهواز به شهر جدید آغاز
شد.